#7

Do przystanku miałam około 10 minut, założyłam słuchawki i włączyłam swoją ulubioną playlistę. Słuchając muzyki, zapomniałam o otaczającym mnie świecie, przesłuchałam 3 piosenki, w połowie czwartej byłam już na miejscu. Podchodząc do Starbucksa od razu zobaczyłam Meg. Weszłam do środka, przyjaciółka na mój widok wstała z krzesła jak poparzona. Podeszła do mnie i tam mocno mnie przytuliła, jakby mnie chciała udusić. Tak bardzo za sobą tęskniłyśmy.
-Hej słońce. Co słychać ciekawego?- zapytałam
-A dobrze. Tęskniłam za tobą.- odpowiedziała Meg.
-Ja też, chodź do domu, pogadamy- powiedziałam, biorąć torbę rzyjaciółki.
Przez całą drogę rozmawiałyśmy. Zdałam sobie sprawę, że powinnam wrócić do domu. Przecież zaczął się drugi semestr. Nie chciałam od początku mieć zaległości. Ale teraz nie chciałam o tym myśleć. Cieszyłam się, że spotkałam się z Megan. Gdy doszłyśmy do domu ojca weszłyśmy do środka, pokazałam przyjaciółce pokój w którym ma się rozgościć i czekałam,aż wróci do mnie.Gdy Megan zeszła na dół, postanowiłyśmy obejrzeć jakiś film. Długo się zastanawiałyśmy, w końcu zaczęliśmy oglądać ` Toy Story`. Nie miałam ochoty na oglądanie komedii romantycznych. Nie chciałam przypominać sobie chwil z Tomem. Nienawidziłam go. Ponadto Megan powiedziała mi, że Tom ma już inną dziewczynę. I to nie jest nią ta z imprezy urodzinowej. To zwykły dupek-pomyślałam.
Po filmie posiedziałyśmy sobie na tt, oglądałyśmy telewizję. Miałyśmy sobie tyle rzeczy do powiedzenia. W między czasie zadzwonił do mnie tata i powiedział mi, że Alice bardzo chętnie przyjdzie na kolację. Teraz zaczęłam opowiadać Megan o Alice. Mało o niej wiedziałam, ale bardzo chciałam ją poznać. Tata pokazał mi ostatnio jej zdjęcie. To szczupła, zgrabna brunetka, o ciemnych oczach. Z twarzy wyglądała na bardzo sympatyczną osobę. Razem z przyjaciółką poszukaliśmy w internecie przepis na romantyczną kolację. Była tam sałatka grecka, krewetki, wino. Na samą myśl o tym jedzeniu zrobiłyśmy się głodne. Zaraz zamówiłyśmy pizze z salami. Nagle Megan zaczęła rozmowę:
-Wiesz Sophie, ostatnio w szkole Patrick mnie zaczepił i pytał o ciebie. -powiedziała
-Czy on tego nie rozumie, że my nigdy nie będziemy razem?- odpowiedziałam wzburzona
-Nie wiem co on sobie myśli. Ostatnio spotkałam też twoją mamę. Była na spacerze z Bobbym. Wiesz, miała wrażenie, że bardzo żałuje tego, co się stało. Mówiła, że bardzo za tobą tęskni. Chciałaby, żebyś wróciła do domu. Żebyście sobie to wszystko ze spokojem wytłumaczyły. Twoja mama nie wiedziała, co się stało pomiędzy Tomem a tobą. Bardzo ci współczuła. Naprawdę, sądzę, że powinnaś wrócić do mamy. Ty też na pewno tęsknisz za mamą, za Bobbym. Za swoim domem.- powiedziała Megan przytulając mnie.
-Ja też za nią tęsknię, bardzo. Za Bobbym też tęsknię. Za Agnes, za Kate. Ale wiesz jak ja się czułam tamtego dnia. Nawet nie chce sobie przypominać.- powiedziałam ocierając łzę.
Byłam naprawdę szczęśliwa, że była koło mnie Megan. Naprawdę jej potrzebowałam. Po chwili zadzwonił mój telefon...

*Jeśli czekasz na dalszą część opowiadania, skomentuj 

to bardzo motywuje do dalszego pisania, możesz też dodać do obserwowanych*